Schloss Hachenburg

Vanaf de heuvel waarop het paleis ligt heb je een weids uitzicht dat zich uitstrekt van de hoogten van het Westerwald en het Siegerland tot aan het Zevengebergte. Deze strategische locatie, gecombineerd met de nabijheid van belangrijke handelsroutes Keulen-Leipzig en Keulen-Frankfurt, heeft Graaf Heinrich III. van Sayn rond 1200 ertoe geïnspireerd hier een kasteel met kapel te bouwen. Het kasteel ontleent zijn naam aan de bergtop "Hagenberg", waarbij "Hagen" verwijst naar "dicht struikgewas" of "haag".
Vier eeuwen lang waren de kasteelmuren getuige van de levendige activiteit in de stad. De laatste kasteelheer was Graaf Salentin Ernst van Manderscheid-Blankenberg, die in 1651 door zijn huwelijk met erfgravin Ernestine van Sayn-Hachenburg het kasteel en het gelijknamige graafschap kreeg. Na een verwoestende stadsbrand in 1654 heeft hij de stad in haar huidige vorm laten herbouwen.
Zijn kleinzoon, Georg Friedrich, liet in de periode 1717-1746 een barokkasteel bouwen op de ruïnes van het oude kasteel. Dit werd gerealiseerd onder leiding van de architect Julius Ludwig Rothweil. De initialen van de bouwheer zijn nog steeds te zien op de smeedijzeren poort van het poortgebouw.

In de 20e eeuw wisselde het uitgestrekte barokkasteel meerdere malen van eigenaar. Het heeft onder andere gefungeerd als kantongerecht, wooncomplex en streekmuseum, en zelfs als hotel. Sinds 1974 is het de thuishaven van de hogeschool van de Deutsche Bundesbank.