De Ponte di Rialto is één van de bekendste bruggen in Venetië. De brug overspant het Canal Grande, het grootste kanaal van Venetië. Het is de oudste en bekendste brug van de drie over het Canal Grande. Voordat de huidige brug, voltooid in 1591, er was waren er meerdere bruggen die op deze plaats het Canal Grande overspanden. De eerste brug, een vlotbrug, werd gebouwd in 1181 door Niccolò Barattieri. Deze vlotbrug werd rond 1250 vervangen door een houten brug op dezelfde plaats. Deze bestond uit twee omhoog lopende hellingen met in het midden een ophaalbrug zodat ook de grotere schepen er onderdoor konden. De houten brug stortte meerdere keren in, onder meer in 1444 onder het gewicht van de mensenmassa die was komen kijken naar een optocht van boten. Hierdoor werd in 1503 voor de eerste keer besloten om de mogelijkheid van een stenen brug te onderzoeken. In de daaropvolgende decennia werden er meerdere voorstellen gedaan tot in 1551 het stadsbestuur om een ontwerp voor de vernieuwing van de brug vroeg. Meerdere beroemde architecten, waaronder Andrea Palladio, dienden ontwerpen in. De meeste van deze ontwerpen waren op klassieke leest geschoeid en gingen uit van een overspanning door meerdere bogen. Deze aanpak werd echter niet geschikt gevonden voor de situatie ter plaatse, omdat meerdere bogen het verkeer in het drukbevaren kanaal zouden hinderen. De huidige brug, ontworpen door Antonio da Ponte, overspant het Canal Grande in één boog. Het ontwerp lijkt veel op de oude houten brug met twee hellingen verbonden door een centrale overspanning. De hele brug is overdekt en vroeger bevonden zich aan weerszijden winkels.